Nazwy marmur używa się w kamieniarstwie także do węglanowych skał osadowych, które przyjmują poler (pod wpływem polerowania ich powierzchnia staje się silnie błyszcząca). Jest to nazwa naukowo nieprawidłowa, ale silnie zakorzeniona wśród kamieniarzy. W Polsce tego typu marmury wydobywane są licznie w Górach Świętokrzyskich. W okresie przedwojennym niektórzy właściciele kopalń wapienia w celu podniesienia ich rangi nadawali mu handlową nazwę marmur kielecki. Później pojawiły się kolejne określenia: marmur dębnicki czy marmur chęciński itp. Należy jednak pamiętać, że marmur i wapień należą do zupełnie odmiennych grup skał pod względem ich pochodzenia.

 

podłogi 01

 

podłogi 02